Een warme verrassing bij Bad Camberg
Woensdag stond in het teken van verder reizen, met als doel een stukje voorbij Frankfurt. Maar net voor Bad Camberg besloot mijn temperatuurmeter plots een eigen feestje te geven: pijltje omhoog, alarm in mijn hoofd. Op de snelweg dus maar even de vluchtstrook op. Na een korte pauze en inspectie bleek alles op orde – koelvloeistof keurig, geen lekkage te bekennen. Heel vreemd.
Voorzichtig de laatste kilometers naar Bad Camberg gereden, daar eerst even geluncht (niets kalmeert zo goed als een kopje koffie) en een garage opgezocht. Via een binnendoorweggetje stond ik al snel bij de monteur. De diagnose: waarschijnlijk een haperende thermostaat. Niks dramatisch, gelukkig. Als ik in Ansbach ben heb ik wel tijd om een garage op te zoeken en de thermostaat te vervangen. Ondertussen was het toch al bijna drie uur, dus de camperplaats in het stadje maar opgezocht. Probleem opgelost, tijd voor rust.
Genoeg van de snelweg
De dag erna besloot ik: genoeg snelweg, ik wil landschap zien! Dus binnendoor naar een camperplaats 50 km verderop. De route voerde door dorpjes, weilanden en bossen – veel leuker dan asfalt en vrachtwagens. De temperatuurmeter hield zich koest, dus onderweg nog een verder gelegen bestemming uitgezocht: Kreuzwertheim.
Daar trof ik een camperplaats met uitzicht waar je u tegen zegt: heuvels, een kasteel én de rivier de Main. Het weer werkte mee, dus buiten gezeten alsof ik op vakantie was (oh wacht, ik heb altijd vakantie ). Met de fiets boodschappen gedaan en de dag afgesloten met pure ontspanning.
Bad Camberg
Kreuzwertheim
Dettelbach
Door wijngebied naar Dettelbach
Vrijdag reed ik verder naar Dettelbach, opnieuw binnendoor. Het laatste stuk ging dwars door wijngebied: overal wijnranken tegen de heuvels, alsof de druiven me toewuifden. De dorpjes onderweg zagen er uit alsof ze rechtstreeks uit de middeleeuwen waren weggelopen, compleet met vakwerkhuizen.
De camperplaats aan de rivier was flink groot, maar ik vond een mooi plekje mét stroom en gratis wifi. Dat laatste voelt bijna als luxe kamperen. Het beviel zo goed dat ik besloot nog een nachtje te blijven.
Rustdag en routine
Zondag werd een rustige dag: fietsen, een beetje rondkijken en natuurlijk de huishoudelijke plichtjes. Toilet legen, water bijvullen, afval wegbrengen en – hoogtepunt van de dag – een lading onderbroeken wassen. 😊Ook het camperleven is net een klein huishouden op wielen.
Maandag gaat de reis verder naar Ansbach. Nog maar 85 km, dus dat wordt een relaxt ritje.
De kracht van vroeg vertrekken
Mijn strategie werkt als een trein: vroeg vertrekken (ik ben toch al wakker voor de meeste mensen aan hun koffie zitten) en dan rond 11 uur op de volgende plek arriveren. Tegen die tijd zijn de eerste campers al vertrokken, dus plek zat. Daarna rustig installeren: stroom en gas erop, stoeltje naar buiten en genieten maar. Het klinkt simpel – en dat is het gelukkig ook.
Vind je het leuk om me te volgen en gun je me wel een lekker bakje koffie onderweg dan kun je die doneren via onderstaande button. Alvast bedankt!!
Reactie plaatsen
Reacties
Heerlijk! Genieten!
En prachtige foto's van zo'n mooie plek