WIE BEN IK
Hoi! Ik ben Petra Lakerveld, bijna 57 jaar, en klaar voor een nieuw hoofdstuk: wonen en reizen in een camper. Na meer dan 40 jaar werken in loondienst — en een leven vol pieken, dalen, veranderingen en inzichten — heb ik het roer omgegooid. Het is tijd voor vrijheid, eenvoud en avontuur.
Van vaste baan naar vaste wielen
Vier jaar geleden zei ik mijn vaste baan op. Niet omdat ik het werk niet meer kon, maar omdat ik er letterlijk en figuurlijk ziek van werd. Te veel werk, te weinig mensen, en vooral: te weinig voldoening. Iedereen verklaarde me voor gek — wie zegt er nou z’n zekerheid op? Maar ik voelde aan alles: dit moest ik doen.
Ik vond een nieuwe, leuke baan, maar helaas: door bezuinigingen kon ik na een jaar alweer vertrekken. Gelukkig ben ik als operator goed inzetbaar, dus ik had snel weer werk. Toch bleek het telkens hetzelfde liedje: tijdelijke contracten, geen toekomstperspectief, en uiteindelijk weer vertrekken. Inmiddels ben ik zelfs terug bij dat ‘leuke nieuwe bedrijf’ van toen, maar ook daar voel ik dat dit het niet is.
Wat ik geleerd heb? Dat zekerheid een illusie is. En dat het leven soms vraagt om moedige keuzes.
Alles verandert – dus waarom ik niet?
In de afgelopen jaren veranderde alles om me heen. Mijn relatie liep stuk, mijn hondenroedel slonk van vier naar twee door ouderdom, en de huizenmarkt ontplofte. Waar ik ooit droomde van een emigratie naar Afrika na mijn pensioen, realiseer ik me nu dat er ook een ander pad mogelijk is.
Mijn huis bleek ineens flink in waarde gestegen. Zonde om dat geld in bakstenen te laten zitten, dacht ik. En zo werd het idee geboren: wonen in een camper, mét mijn honden. Geen plannen meer uitstellen tot “later”, maar nu leven, nu reizen.
Afrika kan wachten. Mijn kleinkind is hier, mijn honden zijn er nog, en Europa ligt voor me open. Met mijn eigen huis op wielen wil ik langzaam reizen, ontdekken, schrijven en misschien zelfs anderen inspireren.
Wil je weten waar ik nu sta, of gewoon even meekijken in mijn voorbereidingen? Neem gerust een kijkje op de blog — het avontuur is nog maar net begonnen

Op 20 juni 2025, precies vier weken voor mijn vertrek, staat mijn wereld plotseling op zijn kop. Bij mijn jongste husky, Tundra, wordt uitgezaaide leverkanker vastgesteld. Met pijn in mijn hart neem ik de moeilijke beslissing om hem, in zijn belang, te laten inslapen. Hoewel dit mijn plannen niet ingrijpend wijzigt, zal het een grote aanpassing zijn om zonder hem verder te gaan.
