Van tattoo’s tot rotte eieren – een week in het camperleven

Afgelopen dagen waren, laten we zeggen… allesbehalve saai.

De week begon nog gezellig in Elst. Mijn vriendin was de eerste twee dagen nog thuis voordat ze vrijdagochtend vroeg vertrok richting Zweden. En tja, als je dan toch in Elst bent – en je favoriete tattooshop zit om de hoek – dan loop je natuurlijk even binnen. Gewoon om te vragen, dacht ik. Maar het lot had andere plannen: de tattoo-artiest die mijn huskies had gezet, bleek onverwacht níet op vakantie te zijn. En er stonden dus geen afspraken ingepland. Lang verhaal kort: vrijdag én zaterdag zat ik onder de naald voor een prachtige olifanten-tattoo. En echt, wat is hij mooi geworden! Dankjewel Alex van Ninety Nine Tattoos – je hebt jezelf weer overtroffen.

Zondag werd een praktische dag. Even naar Obelink gereden om wat kampeer-essentials te scoren, zoals stormbanden voor de luifel. Mooie winkel, dat zeker – een soort kampeerhemel op aarde, met alles van haringen tot complete campers. Maar goed, het was net na openingstijd toen ik binnenkwam (gelukkig!), want toen ik vertrok stond de gigantische parkeerplaats al ramvol. Binnen leek het wel een Ikea-zonder-ballenbak, met kinderen die van het hele pand hun speeltuin hadden gemaakt. Iets minder mijn stijl...

Maandag dan. Relaxdag, dacht ik nog. Totdat ik merkte dat de acculader in de camper wel erg vaak aansloeg en één van de accu’s behoorlijk warm werd. Na een rondje fietsen rook ik het al bij binnenkomst: rotte eieren. Niet het gevolg van een overrijpe omelet, maar een duidelijk signaal – accu stuk. Dus hup: accu’s losgekoppeld, 30 kilo per stuk uit het bankje getild en op zoek naar nieuwe. Gelukkig had ik me van tevoren een beetje ingelezen, dus ik herkende het probleem meteen en kon het snel oplossen. Camperleven: nooit saai, wel leerzaam.

Dinsdag staat in het teken van administratie regelen bij de gemeente met mijn dochter. Daarna? Dan hoop ik op een paar dagen van niks. Gewoon, lekker niksen. Vrijdag vertrek ik naar de camperplaats in Oud-Alblas, waar ik het weekend alvast mijn verjaardag vier met mijn dochter en haar gezin.

Voor nu: fijne week allemaal – en vergeet niet af en toe ook even stil te staan bij hoe mooi een beetje chaos kan zijn.