Daar zit ik dan. Op een matras op de grond, in een leeg huis met alleen nog een vouwstoel en een koffiepotje. Klaar voor de allerlaatste nacht. Het voelt... een beetje gek. Maar eerlijk? Ik ben er zó aan toe.
Ik dacht dat het afscheid zwaarder zou zijn. Maar dat valt eigenlijk reuze mee. Het heeft niet veel langer moeten duren – ik ben onrustig, nieuwsgierig, klaar voor wat komt. Dit hoofdstuk is afgesloten. Tijd voor het volgende.
Afgelopen week stond in het teken van afscheid nemen. Van mensen, buren, bekenden. Lieve woorden, leuke cadeautjes – iets om te lezen, iets om te knabbelen.
Morgen om 11.00 uur is het officieel: de overdracht. Daarna ben ik vrij. Vrij om te gaan en staan waar ik wil. En dat gevoel... dat is goud waard.
Mijn gedachten dwalen ook even af naar 22 jaar geleden. Toen stond ik ook op een kruispunt, maar dan eentje vol onzekerheid. Geen huis, geen inkomen, alleen een oude auto, vier bananendozen en een kat. Wat een verschil met nu, wat ben ik ver gekomen in die jaren. Nu is het mijn keuze. Geen afhankelijkheden, geen zorgen. Alleen vrijheid. En dat is misschien wel het mooiste cadeau aan mezelf waar ik best een beetje trots op ben.
En nu? Morgen na de overdracht Dingo ophalen en door naar een huisje in Balkbrug om even te landen. Onderweg misschien al even spieken bij een camper die ik op het oog heb. Spannend!
Maandag komt mijn dochter met haar gezin ook naar het park, gezellig samen een midweekje. Even quality time voordat ik écht op pad ga.
Als alles meezit, heb ik eind van de week een camper. Dan begint het grote inrichten, testen en proefdraaien. Vanaf 1 augustus mag ik op een vaste plek staan in de tuin van mijn beste vriendin terwijl zij op vakantie is. Ideaal om rustig te wennen aan het nieuwe leven: camperproof maken, ontdekken wat ik echt nodig heb (en wat vooral niet).
Vanaf vandaag is mijn reis trouwens ook te volgen via Polarsteps. De eerste kilometers laat ik nog even op me wachten, maar ik deel daar alvast wat dagelijkse dingetjes voor wie mee wil reizen – in gedachten, vanaf de bank of met de voeten in het gras.
Tot snel – ik ben onderweg. 💫
Vond je dit bericht leuk dan kun je overwegen mij een koffietje te doneren via de onderstaande knop. Zo help je mij om mijn ervaringen te blijven delen.
Reactie plaatsen
Reacties